هاوین هنر/ فاطمه دوست زاده
عباس ناصری / شاید بتوان گفت کارتونیست‌ها پرنده‌ی کوچک خوشبختی هستند، همان پرنده‌ی صلح. و قلمشان همان شاخه زیتون…
تا امروز کارتونیست واقعی‌ایی ندیده‌ام که خشن، پرخاشگر یا تندخو باشد. آنها در آرامش به رسالت هنری خود که همانا پیام آوری صلح و تقابل با خشونت را در ذات خود دارد مشغولند.
اما شاید دنیا جای قشنگی برای آدم‌های مهربان نیست، شاید باید کمی همرنگ دنیا شد و آرام نبود.
کارتونیست‌ها خود با آنکه، بدون هیچ چشمداشت مادی در صف اول تقابل با خشونت هستند، بارها مورد خشونت و هجوم قرار گرفته‌اند، اما تاریخ نشان داده که پیروز این تقابل‌ها کارتونیست‌ها بوده‌اند. نمونه‌های بسیار وجود دارد که شاید پر رنگ‌ترین آنها، مشهورترین کارتونیست خاورمیانه و جهان عرب، ناجی‌العلی باشد که بارها هدف خشونت قرار گرفت و در نهایت سال ۱۹۸۷ در لندن در حالی که در مسیر محل کارش بود؛ از پشت سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد. مظلومانه‌ترین حالتش این که در پی قتل او کسی مجرم شناخته نشد. هر چند برای تمام جهان روشن بود چه کسانی و چرا خواستند اون و حنظله‌اش ساکت شوند. اما امروز حنظله ماندگار تر از آن تروریست، حتی ابدی‌تر از اربابان آن تروریست است، که ناجی را کشت. حنظله شاید خود ناجی العلی باشد که ماندگار شد. علی فرزات که در ۲۰۱۱ توسط گروهی ربوده و مورد ضرب و شتم قرار گرفت و انگشتانش شکسته شد، اما امروز انگشتان شکسته‌ی فرزات هم نمادی شد از مقاومت!
کارتون هنر صلح و آرامش است، با کسی جنگ ندارد اما جنگ‌آوران بترسند از روزی که کارتونیست‌ها خشاب قلم‌هایشان را پر کنند…
ما به دنیا آمده‌ایم تا کاریکاتوریست باشیم، مخالفت کنیم، با دولت‌هایی که در پی هر چیزی جز صلح باشند.
تک برگ هفتگی مجله ی کارتون
شماره سی ام
پنج شنبه، بیست و نهم آذر ماه هزارو چهارصد و سه
این تک برگ جهت یاد آوری اخبار و فراخوان های منتشر شده بر روی سایت
مجله ی کارتون تهیه شده و قرار است پنجشنبه هر هفته منتشر گردد.
اخبار منتشر شده را در سایت مجله ی کارتون دنبال کنید.
