شنیده ام عزم سفر کرده ای…
عباس ناصری / قطعا ملیت یکی از مهم‌ترین مولفه‌های مهم شخصی برای هر فرد است که او را معرفی می‌کند. تا این حد که به عنوان مثال ورزشکارانی که تابعیت دو کشور متفاوت دارند باید برای بازی در تیم ملی، “فقط” یک کشور را انتخاب کنند.
در دنیای کارتون همیشه اولگ گوتسول را بعنوان مثال ذهنم دارم، او همیشه زیر امضایش “که اسم خودش است” می‌نویسد : اوکراین
یک بار دلیل این کار را از او پرسیدم، گفت چون نمی‌خواهد او را اهل بلاروس بدانند.
دو ملیتی بودن و این کشورو آن کشور اما از اتفاقی بنام مهاجرت پدید می آید. در این میان اما مهاجرت مقوله‌ی پیچیده‌ای است، اتفاقی که برای جماعتی خواسته و برای جماعتی ناخواسته به‌وقوع می‌پیوندد که هردو می‌تواند به سرانجامی تلخ یا شیرین منتهی شود!
این رخداددر بینانواع مردم دیده شده است، از تحصیل، کار، تنوع طلبی و…تا پناهندگی های سیاسی و حتی چیزی که کمتر برای من قابل هضم است دو تابعیتی بودن برخی مسولین که انگار آنها هم از وضعیتی که خود ساخته اند رضایت ندارند و به کشور بهتری از نگاه خود روی می آورند و در این بین مسئولینی که به اجبار به کشوری دیگر پناهنده می شوند. اما مساله امروز ما مهاجرت هنرمندان است.
اما مهاجرت در بین جماعت هنرمند نیز رواج داشته و بسیاری از هنرمندان به امید یافتن مکان و فضایی بهتر، از سرزمین خود بار سفر بسته و مهاجرت می‌کنند تا به اهدافی که در سر می‌پروراندند و می‌دانستند که در کشور خود به آنها نخواهند رسید، دست یابند.
حالا مسئله‌ای که در این میان برای نوشتار امروز من مهم و مطرح است، شرکتاین هنرمندان در جشنواره‌ها است! آیا هنرمندی که از کشور A به کشور B هجرت کرده همچنان شهروند کشور A محسوب می‌شود؟ اگر اینچنین است باید در جشنواره‌های بین‌المللی همچنان زیر پرچم کشور خود شرکت کند! و طبیعتاً به ملیت و اصالت خود افتخار کرده و در جشنواره‌های داخلی سرزمین مادری هم شرکت می‌کند.
اما این تضاد قابل هضم نیست که در جشنواره‌های بین‌المللی جهت کسب الطاف و بهتر دیده شدن خود را شهروند کشوری که به آن مهاجرت کرده است بداند و ملیت عوض کند و با پرچم آن کشور شرکت کند ، ولی برای جشنواره‌های داخلی هنوز هم خود را عضوی از کشور مبدأ بخواند و مجددا ملیت خودت را سرجایش برگرداند و در جشنواره‌های داخلی که حق ساکنین داخل کشور است هم شرکت کند!
شاید هنوز قانونی در این زمینه برای شرکت در جشنواره‌ها تدوین نشده باشد اما به قول تولستوی “اخلاق بالاتر از قانون است”!
کارتونیست‌های دو تابعیتی در جشنواره‌ها از تابعیت بعنوان یک امتیاز استفاده می‌کنند و در هر جشنواره متناسب با آن کشور تغییر ماهیت می‌دهند، حالا این کار درست است یا غلط، اخلاقی هست یا قانونی، یک تناقض است و تناقض هر کجا وجود داشت یعنی یک رفتار دوزیستی است.
هنرمندانی که از فاصله تقدیر میان مدال آوران المپیک و مدال آوران هنر گله مند بودند و این تبعیض را اخلاقی نمی دانستند، امروز که در مهاجرت بسر می برند، بی اخلاقی می کنند. شأن هنرمند اقتضا می کند که در وهله اول خودش به اخلاق پایبند باشد. در نهایت برگزار کننده های جشنواره ها این اصل اخلاقی را مبنا قرار دهند و نپذیرند که یک نفر می تواند دو پرچم در دست بگیرد و هر کجا منافعی باشد پرچم دیگری را زمین بگذارد.
=============
تک برگ هفتگی مجله ی کارتون
شماره سی و ششم
پنج شنبه، هجدهم بهمن ماه هزارو چهارصد و سه
این تک برگ جهت یاد آوری اخبار و فراخوان های منتشر شده بر روی سایت
مجله ی کارتون تهیه شده و قرار است پنجشنبه هر هفته منتشر گردد.
اخبار منتشر شده را در سایت مجله ی کارتون دنبال کنید.
